അസ്വസ്ഥതയാണ്‌. വന്യമായ അസ്വസ്ഥത...
ഗുഹാമുഖത്തു ആഞ്ഞു വീശുന്ന തണുത്ത വിഷാദചുഴലിക്കാറ്റ്‌.
ഇവിടെ ഈ ഇരുളിലെ ഇടവഴിയില്‍
ആരും കാണാതെ ചിതറി വീഴാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍...
എന്റെ മുന്നില്‍ തുങിയാടുന്ന കവിതയുടെ പ്രേതത്തിനു വേണ്ടതു
എന്റെ വാക്കുകളാണ്‌.
എന്റെ ചോര ഊറ്റികുടിക്കണം.
എന്നില്‍ അടിഞ്ഞു കൂടുന്ന വന്യ ഭാവനകളെ ബലി കൊടുക്കണം.
നിസ്സഹായത ഞരമ്പിലൂടെ അരിച്ചു കയറി.
മൗനങ്ങള്‍ മുരളാന്‍ തുടങുന്നു.
ഇനിയും വയ്യ......
നിലവറയില്‍ താഴിട്ടു പൂട്ടിയ വാക്കുകള്‍ ചങ്ങല പൊട്ടിച്ചു പുറത്തു വന്നു.
നുരഞ്ഞു പൊങുന്ന ലഹരിയുടെ ഉന്മാദം.
ഒച്ചയടഞ്ഞ നിലവിളികള്‍.
സുരതത്തിന്റെ ആലസ്യം...
2 comments:
വായിച്ചിരുന്നു... തുടര്‍ന്നെഴുതുക. ആശംസകള്‍!
excellent....unbelievable...
Post a Comment